Mircea Eliade (1907-1986) – rumuński naukowiec, którego należy zaliczyć do grona klasyków religioznawstwa, autor m.in. Historii wierzeń i idei religijnych. Reprezentował światopogląd fenomenologiczny. Propagował holistyczne podejście do refleksji nad religią. Według niego współczesny podział na sacrum i profanum jest płynny, gdyż obie sfery wzajemnie się określają i są ze sobą powiązane, stanowiąc fenomen religijności, sam człowiek zaś jest istotą religijną – homo religiosus. W kręgu jego zainteresowań znajdowały się również mity, które, ze względu na niezmienność w czasie, pozwalają na głębszą analizę zjawisk religijnych. Przeszłość, będąca rzeczywistością mityczną, to wg badacza zbiór wydarzeń, które miały miejsce w „onym czasie", in illo tempore. Czas mitu nie posiada charakteru zmiennego, jest natomiast cyklicznie pojawiającym się stanem, w którym poszczególne epizody tworzą wzorzec dla wszystkiego, co trwa w profanum. Publikacje Eliadego, choć w wielu aspektach krytykowane, są cytowane nie tylko przez badaczy zajmujących się szeroko pojętą humanistyką, ale stanowią również inspiracje dla autorów zajmujących się literaturą popularną.
(m. tuszewicka)